به نقل از «جام جم آنلاین»

ادای دینی به پدربزرگ

تاریخ انتشار: ۱۲ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۵۵۸۱۶

  روحانی بود و مدیر یکی از مدرسه‌های علمیه تهران.از زنجان که کوچ کرده بود راهش افتاده بود به محله جوادیه و دلش گیرکرده بود به مردم ساده و کم برخوردار محل و شده بود  ریش سفید.سال۹۴ که عمامه اش را روی تابوتش گذاشتند و توی محل چرخاندند و پیچید حاجی فوت شده، دیدیم لات‌های معروف محل هم زیرزیرکی اشک توی چشم‌شان جمع می‌شود و می‌گویند حق دارد خوش‌خلقی‌اش به گردن‌مان.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

عصر، بعد از آبگوشت کم گوشت و چرت کوتاه، دو استکان چای می‌خورد و اگر کار داشت عطر گل محمدی را می‌زدبه قبایش وشال‌ می‌انداخت دور گردنش و می‌رفت تاکار‌هایش را به اذان عصر گره بزند و برود مسجد محل و اگر هم کار واجب نداشت پول بدهد پفک و بستنی آدمکی بخریم و بنشینیم به حرف زدن.بعد‌ها یکی توی گوشم گفت اگر‌ دلت می‌گیرد برای آدم‌ها، اگر فکر می‌کنی آمده‌ای یک کاری انجام بدهی مدیونی فکر نکنی بخاطر حضورش توی زندگی‌ات است و یادم آمد روزهایی که مریضی امانش را گرفته بود لابه لای حرف‌هایش گفت مساله این است بدانیم از کجا آمده‌ایم و آمدن‌مان بهرچه بود و بغض گلوم را بچسبد. کم نشده بود توی اوج نوجوانی به خاطر چشم‌های محل نتوانیم توی خیابان اصلی بستنی قیفی لیس بزنیم و باانگشت. نگویند نوه‌های حاج‌آقا و حرف‌ به گوش‌مان نرسیده باشد که حاجی برای دخترش تریلی تریلی جهاز داده‌است.من اما، حتی یادم نمی‌آید بیشتر از حد معمول غذا خورده باشد و زیر پوستش چربی جمع شود. من، لاجرم ذهنیتم از عبا و عمامه یک مرد بزرگ و یک پدربزرگ مهربان است که صدای بلندش را نشنیده‌ام اما حق می‌دهم به ذهنیت آلوده‌ خیلی‌ها.

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: روحانیت مسجد بازار

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۵۵۸۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ادای احترام جانشین رئیس گروه مشاورین نظامی فرمانده معظم کل قوا به شهدای هویزه

به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای استان خوزستان، همزمان با بیست و چهارمین دوره آموزش میدانی دانشگاه‌های افسری ارتش جمهوری اسلامی ایران، امیر سرتیپ ستاد ناصر آراسته، جانشین رئیس گروه مشاورین نظامی فرمانده معظم کل قوا و رئیس هیأت معارف جنگ سپهبد شهید علی صیاد شیرازی با حضور در یادمان شهدای هویزه ضمن زیارت مزار سرلشکر شهید علم الهدی و یاران گرانقدرش به مقام والای این شهیدان سرفراز ادای احترام کرد. 

امیر سرتیپ آراسته در حاشیه این بازدید با بیان اینکه در دوره‌های آموزش میدانی، ۱۱ عملیات از ثامن الائمه (ع) تا والفجر ۸ توسط فرماندهان ارتش و سپاه برای دانشجویان تشریح می‌شود، گفت: دانشجویان دانشگاه‌های افسری ارتش طبق فرمان حضرت آقا برای آموزش عملیاتی به مناطق ۸ سال دفاع مقدس می‌آیند و، چون آموزش باید با لطافت معنوی و تقویت روحیه ایثار و شهادت طلبی همراه باشد، دانشجویان را به مناطقی مانند هویزه نیز می‌آوریم.

خاطره‌ای جدید از رهبر انقلاب

جانشین رئیس گروه مشاورین نظامی فرمانده معظم کل قوا در بیان اهمیت زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا به روایت خاطره‌ای از رهبر معظم انقلاب پرداخت و گفت: سال گذشته محضر آقا رسیدم و به عرض ایشان رساندم که من با این سن و سال به همه هدف‌ها و آرزو‌های دنیایی‌ام رسیده ام؛ هر چه خواستم خدا عنایت کرده است و بزرگترین نعمتی که دارم این است که به عنوان مشاور به نام شما مفتخرم و به نام شهید صیاد که رئیس گروه معارف جنگ سپهبد شهید صیاد شیرازی هستم؛ لذا اجازه بدهید بروم در جایی تفنگ دست بگیرم و با رزم عاقبت بخیر شوم. خدمت شان گفتم: به ریش سفیدم نگاه نکنید. هنوز قدرت جنگندگی دارم. آقا در پاسخ، همان جمله معروف‌شان را فرمودند که: «زنده نگه داشتن نام و یاد شهدا کمتر از شهادت نیست؛» بعد گفتند: «اینکه غیرت نسل جنگ را به نسل جوان منتقل می‌کنید، عبادت است و نیازی نیست بروید جایی بجنگید. این خودش جهاد است. جهاد تبیین هم جهاد است. بروید به کارتان ادامه بدهید.»

 

 امیر سرتیپ آراسته تأکید کرد: من یقین دارم شما هم که برای زنده نگه داشتن ذکر و نام شهدا -به خصوص در این مکان مقدس- دارید خدمت می‌کنید؛ در حال جهادید و این فرمایش حضرت آقا که نمی‌خواهد تفنگ بگیرید، همین کارتان کمتر از جنگ و جهاد نیست، شامل شما هم می‌شود.

 اگر صیاد شیرازی امروز در میان ما بود

رئیس گروه معارف جنگ سپهبد شهید صیاد شیرازی در پاسخ به این پرسش که فکر می‌کنید اگر امروز شهید صیاد شیرازی در میان ما بودند، چه می‌کردند؟ گفت: آنچه امروز ما انجام می‌دهیم را بهتر انجام می‌دادند. اگر ایشان بودند گوش به فرمان حضرت آقا، پشت سر ایشان حرکت می‌کردند. اطاعت از ولایت چه در زمان حضرت امام (ره) و چه حضرت آقا با پوست و گوشت و استخوان شهید صیاد آمیخته بود. اجازه بدهید برای اینکه صحت سخنم روشن‌تر شود، خاطره‌ای برایتان نقل نمایم. یک بار به اتفاق دیگر فرماندهان محضر حضرت آقا بودیم. شهید صیاد هم سمت راستم نشسته بودند. من هر وقت کنار ایشان می‌نشستم دستم را روی دست شان می‌گذاشتم. آن روز هم دست من روی زانویشان بود و ایشان هم دست شان را روی دستم گذاشته بودند. حضرت آقا که تشریف آوردند همه بلند شدیم، احترام گذاشتیم و نشستیم. تا ایشان دست شان را روی زانو گذاشتند، من دستم را گذاشتم روی دست‌شان؛ اما همین که آقا شروع به صحبت کردند، ایشان دستش را کشید؛ دفترچه‌اش را بیرون آورد و شروع به نوشتن کرد و همه صحبت‌ها را نوشت.

 صیاد می‌گفت سخنرانی‌های «آقا» فرمان است

جانشین رئیس گروه مشاورین نظامی فرمانده معظم کل قوا اضافه کرد: من دلخور شدم؛ چون دوست داشتم دستم روی دست ایشان باشد. جلسه که تمام شد و بیرون آمدیم به ایشان گفتم حاج علی! برای چی یادداشت برداری کردی؟ الان که حرف‌ها را گوش کردیم. اخبار ساعت ۲ هم که فرمایشات آقا را پخش می‌کند؛ شب هم که کاملش را نشان می‌دهند؛ چرا این کار را کردید؟ گفت: من سربازم و تأخیر در اجرای دستور فرمانده در محضر خدا کیفر دارد. من اینها را نوشتم که تا سوار ماشین می‌شوم، صحبت‌های آقا را به تدبیر نظامی و بعد از رسیدن به ستاد کل به فرمان تبدیل و به یگان‌های نظامی ابلاغ کنم. من صحبت‌های آقا را سخنرانی تلقی نمی‌کنم؛ فرمان می‌دانم؛ لذا هر جا آقا صحبت کنند و منِ سرباز حاضر باشم و بشنوم، تلاش می‌کنم از همان لحظه اجرا کنم.

مشاور نظامی فرمانده کل نیرو‌های مسلح در امور زمینی خاطرنشان کرد: این خاطره نشان می‌دهد شهید صیاد شیرازی سربازی بود پاکباز و مخلص که حاضر نمی‌شود حتی یک لحظه فرمان فرمانده‌اش به تأخیر بیفتد. شهید صیاد می‌گفت می‌خواهم خدا شاهد باشد اگر عمرم سرآمد و به ستادکل نرسیدم از دفتر آقا تا هر زمان که زنده‌ام در راه اجرای فرمان فرمانده‌ام هستم.